چگونه با مراقبت و خودکنترلی گره های زندگی را باز کنیم؟

سلام به دلهای پاک شما عزیزان، اگر ما از خودمان مراقبت کنیم، خداوند نیز از ما مراقبت خواهد کرد. مراقبت از خود به معنی کنترل نفس و خودکنترلی است و ما باید در هنگام عصبانیت و خشم خودمان را کنترل کنیم. نفس، شیطان درونی ما است و با توجه به بخشی از آیه 53 سوره یوسف که میفرماید: إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ، نفس ما را به کارهای بد امر و نمیشود و نمیتوانی را به ما القا میکند. وقتی خودمان را کنترل نماییم به نوعی پرهیزگاری و تقوا را پیشه میکنیم.

کلمه تقوا در زبان موفقیت، خودکنترلی نامیده میشود و با مراقبت از خودمان، خداوند ما را در حصار امن خودش قرار میدهد و اگر ما یک قدم به سوی خدا برویم، خداوند بابت این یک قدم، ما را 100 قدم به سمت خودش نزدیک میکند. با توجه به بخشی از آیه 64 یوسف که میفرماید: فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ، خداوند بهترین محافظ و مهربانترین مهربانان است. پس ما باید تقوای کلامی و رفتاری داشته و مراقب زبان و چشمانمان باشیم. شیطان، لحظه به لحظه ما را وسوسه میکند و ما در تمامی لحظات زندگیمان در حال آزمایش الهی هستیم و باید از خودمان مراقبت کنیم.

هر چه ما بیشتر از خودمان مراقبت کنیم و خودکنترلی بیشتری را در وجودمان ایجاد نماییم، خداوند، ما را میبیند و حفاظ امنی برای ما میکند. در داستان حضرت یوسف (ع) در صحنه ای که آن حضرت در مقابل پیشنهاد خاص زلیخا و 7 در بسته قرار گرفت، حضرت یوسف (ع) از خودش مراقبت کرد و در نتیجه خداوند، راه خروج را به او نشان داد و موانع  و گره های او را باز نمود. رهایی و جدا شدن آن حضرت از گناه، باعث گشوده شدن درهای دیگری به سوی او شد و به این دلیل، در بخشی از آیه 2 سوره طلاق آمده است: وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا، و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند.

اگر میخواهیم گره های زندگی ما باز شوند، باید پیشنهادهای نفسانی درونیمان را کنار بگذاریم و خودمان را کنترل کنیم تا به نوعی همانند داستان حضرت یوسف (ع) درهای بسته زندگی ما باز شوند و عزیز مصر زندگیمان شویم و به قول حضرت حافظ:

عزیز مصر به رغم برادران غیور                      ز قعر چاه برآمد به اوج ماه رسید

با مراقبت و خودکنترلی به اوج جاه میرسیم و این وعده حق الهی است. در بخشی از آیه 3 سوره طلاق آمده است: وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ، و او را از جایی که گمان ندارد، روزی می‌دهد. پس اگر به دنبال روزی بی حساب الهی هستیم باید مراقب نفسمان باشیم و خودکنترلی وجودیمان را به عهده بگیریم، با انجام این کار به شعر عارف بزرگ نظامی گنجوی میرسیم که میگوید:

هر چه در این پرده نشانت دهند                           گر نپسندی به از آنت دهند

در پرده این عالم، چیزهای بسیاری را به ما نشان میدهند ولی ما آنها را از راه نادرست و تجاوز به حقوق دیگران نمیخواهیم و در این صورت باید از خودمان مراقبت کنیم تا خداوند راه خروج از مشکلات را به ما نشان دهد. ما در گرداب این عالم گرفتار مشکلات هستیم و راه خروج از آنها تقوا پیشه کردن، پرهیزگاری و خودمراقبتی است و این مسیر، مسیر معنوی موفقیت می باشد و وقتی ما در مسیر الهی حرکت کنیم، خدا با آن عظمت و قدرتش از ما مراقبت میکند.

ما در مقابل نفسمان بسیار ضعیف هستیم و باید مراقبت و خودکنترلی را پیشه کنیم. در داستان حضرت یوسف (ع) آن حضرت میگوید: وَ مَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ، من هرگز خودم را تبرئه نمیکنم که نفس بسیار به بدیها امر میکند مگر آنچه را پروردگارم رحم کند، پروردگارم آمرزنده و مهربان است. این واقعیت زندگی ما است و ما باید از خودمان مراقبت کنیم تا خداوند درهای رحمت را به روی ما بگشاید و به ما عزت دهد. برای شما دعا میکنم، همگی با هم برای او که خواهد آمد، دعا کنیم و بگوییم: اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج. شاد و پرانرژی باشید، خدانگهدار و یا علی مدد.