چگونه می توانیم جریان ثروت و فراوانی را تقدیر خود کنیم؟

سلام به دلهای پاک شما عزیزان، داستان بسیار زیبایی را میخواهم خدمت شما عرض کنم که میتوانیم این همانی، این داستان را با زندگی امروزمان انطباق دهیم و از آن استفاده نماییم. در زمان حضرت موسی (ع) چند آهو در دشت خشکی که خشکسالی آنجا را فرا گرفته بود و آب و غذایی در دسترسشان نبود، زندگی میکردند. آنها برای حل مشکل خشکسالی با مشورت هم آهویی را که بسیار خوش صحبت بود را به عنوان نماینده انتخاب کردند تا به کوه طور، جایی که حضرت موسی (ع) با خداوند راز و نیاز میکرد، برود.

حضرت موسی (ع) پیامبر خدا، زبان حیوانات را متوجه می شدند و آن آهو باید به آن حضرت میگفت که از خداوند درخواست کند تا بارش باران را بر سرزمینشان جاری کند و خشکسالی را به پایان برساند. قرار شد که اگر با خواسته شان موافقت شد، آهو در هنگام پایین آمدن از کوه، شادی خود را از بارش باران، با بالا و پایین پریدن نشان دهد در غیر این صورت حالت ناراحتی به خود بگیرد.

آن آهو پیش حضرت موسی (ع) رفت و گفت: ما درگیر خشکسالی شده ایم و آب و علفی برایمان نیست، ما را کمک کن و از خدای مهربان بخواه تا بارشی را بر ما نازل کند. چون آن حضرت به طور مستقیم با خداوند صحبت میکرد، از خداوند خواست به خاطر آهوان دشت، بارانی را نازل کند ولی خداوند فرمود: تقدیر خشکسالی است و به هیچ عنوان بارشی نخواهیم داشت. حضرت موسی (ع) به آهو گفت: خداوند میفرماید: باید خشکسالی را تحمل کنید.

 آهو دوباره بارش باران را طلب کرد. آن حضرت نیز به خداوند اصرار کرد ولی خدا فرمود: خشکسالی قطعی است و باید تقدیر الهی را بپذیرید. آهو ناراحت شد و باید این خبر را به سایر آهوان میرساند ولی با خود گفت حالا که خواسته ما اجابت نشده و آب و علفی نداریم، من به جای اینکه با ناراحتی به پایین کوه بروم، حالت شادی به خود میگیرم تا آهوان پایین دشت فکر کنند که باران خواهد بارید و حداقل به اندازه چند لحظه، خوشحال شوند.

 آهو شروع به شادی کرد و آهوان پایین دشت نیز با دیدن خوشحالی او با شادی به بالا و پایین می پریدند. وقتی آن آهو به پایین دشت رسید، باران شروع به باریدن کرد و او بسیار تعجب کرد و با خود گفت: حضرت موسی (ع) فرمود: تقدیر خشکسالی است و باید دوباره به بالای کوه طور بروم. وقتی پیش حضرت موسی (ع) رسید، آن حضرت به او گفت: خداوند میفرماید: به خاطر حس شادی و سپاسگزاری این آهوان بر دشت تقدیر خودم را تغییر میدهم.

این داستان، داستان امروز من و شما است. ما نیز به نوعی در بیابان فقر و خشکسالی این عالم زندگی میکنیم و اگر امروز شاد باشیم، این خوشحالی مصداق سپاسگزاری می باشد و سپاسگزاری قول مستقیم خداوند در قسمتی از آیه 7 سوره ابراهیم است که میفرماید: لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ، اگر شکرگزاری کنید بر نعمت شما می افزایم و این به معنی قانون جذب که همان ارتعاش مثبت و حس خوب داشتن می باشد.

 وقتی شاد هستیم و خدا را به خاطر نعمتهایی که هنوز بر ما نازل نکرده، شکر میکنیم این نوع شکرگزاری، تقدیر ما را تغییر میدهد. اگر ما نیز همانند آن آهوان باشیم و با این که خبر بارش باران هنوز خبر موثقی نیست، شادی ما، در زندگی باعث میشود، تقدیر الهی را تغییر یابد و بارش رحمت الهی بر زندگی ما جاری شود. با بارش الهی دشت زندگی ما سرسبز میشود و از خشکسالی به این سرزمین سبز هجرت میکنیم.

 زندگی ما، در این هستی همانند این داستان می باشد و هدف ما از آموزشهای دوره پاکسازی کوانتومی و این مطالب این است که همیشه حس شادی داشته باشیم زیرا حس شادی به معنی سپاسگزاری است و یک انسان سپاسگزار همیشه شاد است و خدا را شکر میکند و در پوست خود نمی گنجد. اگر ما نیز در پوست خودمان نگنجیدیم و حال خوبی را کسب کردیم یعنی شاکر خداوند هستیم.

 گاهی اوقات خدایا شکر گفتن های ما حالت مناسب و خوبی ندارد و نباید در زندگی به گونه ای خدا را شکر کنیم که فقط زبانی باشد بلکه باید همانند آهوان، با شادی و حس خوب، شکرگزاری کنیم. اگر حس خوب شادی را در زندگیمان داشته باشیم، شادی ما باعث میشود نعمت و فراوانی مجددا برای ما تقدیر شود و خشکسالی، فقر و بیماری از زندگی ما بیرون بروند. دشت زندگی ما میتواند خشک یا سرسبز باشد و این خود ما هستیم که میتوانیم به واسطه حس سپاسگزاری و شادی درونی، تقدیر الهی را تغییر دهیم و خداوند نیز با دیدن شادی بندگانش، نعمت و فراوانی را بر آنها جاری می سازد.

 اگر امروز در خشکسالی به سر میبریم باید به دنبال کفران نعمت هایی که در گذشته کرده ایم باشیم و آنها را به سپاسگزاری تبدیل کنیم. زیرا با ارسال حس سپاسگزاری به هستی خدای مهربان تقدیر ما را به بهترینها تغییر دهد. شاعر بزرگ کشورمان، حافظ میفرماید:

هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی             کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را

حافظ در این بیت شاه بیت، به ما قانون جذب را آموزش میدهد و میگوید هنگام تنگدستی و  اوضاع نامساعد شادی کنید و حس خوب داشته باشید. با توجه به معنی مصرع دوم این بیت شعر، کیمیا همان شادی ما می باشد. در علم کیمیا، ماده مادون به ماده مافوق یعنی مسی که به نوعی کم ارزشی است به طلای ارزشمند تبدیل میشود. اگر میخواهیم فقر را به ثروت تبدیل کنیم باید در هنگام تنگدستی با شادی کردن کیمیاگری کنیم و این رازی است که حضرت حافظ به ما میگوید.

 کسانی که به قانون جذب انتقاد میکنند آیا میتوانند به حضرت حافظ اعتراض کنند، حافظ کسی است که قرآن را حفظ نموده و به معرفت و معنی آیات قرآن دسترسی پیدا کرده و خداوند مائده های آسمانی را بر او و ابیاتش نازل کرده است. تک تک ابیات حافظ به نوعی بیت الغزل خداوند و اشعار قدسی می باشند.

سعی کنیم همیشه خوشحال باشیم زیرا شادی ما نوعی کیمیاگری است که میتواند گنج قارون را به نوعی به ما عطا کند. امیدوارم از این مطالب استفاده کنید و این شاه بیت حافظ را نیز به یاد داشته باشید:

هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی             کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را

 این بیت شعر یکی از بهترین عبارتهای تاکیدی و ذکرهایی است که میتوانیم بگوییم به نوعی اسم اعظم خداوند است که به ما یادآوری میکند که شادی کنیم. خیلی دوستتان دارم، منتظر مطالب عالی از طرف ما باشید، شاد و پرانرژی باشید، خدانگهدار، یا علی مدد.