چگونه می توانیم از مشکلات خود رها شده و به آرامش برسیم؟

اگر دائما به مشکلات خود بچسبیم و نگران آنها باشیم در نتیجه دچار استرس و ترس و گرفتگی و انقباض خواهیم شد و این هیجانات منفی خود نوعی گرفتگی در ساختار انرژیکی و ارتعاشات ما ایجاد می کند و حتی در جسم ما هم اسپاسم و یبوست بوجود می آورد و این امر سبب می شود که بیمارتر شویم و به جای اینکه مشکل حل شود بار مشکلات مان نیز هر روز بیشتر خواهد شد

سلام به شما عزیزان، گاهی اوقات مشکلات، استرسها، نگرانیها، چالشها و مسائل مختلف زندگی ما را دچار یک گرفتگی میکنند و انقباضی را در تمام سلولهای ما پدید می آورند و به نوعی گرفتگی خاصی را در تمام وجود ما ایجاد میکنند. این گرفتگی باعث میشود، هسته مرکزی وجود ما که توسط آن ارتعاشات عالی و حس خوب به جهان هستی ارسال میشود، موج خوب، سیگنال و ارتعاشات عالی را به جهان هستی ارسال نکند.

 وقتی ما دچار گرفتگی میشویم یعنی ما چیزی را میگیریم و رهایش نمیکنیم. راهکاری که میخواهم به شما ارائه دهم این است که گاهی اوقات باید رها کنیم و بیخیال باشیم.گاهی اوقات بیخیالی واقعا به ما کمک میکند زیرا در بسیاری از مواقع کاری از دست ما برای حل مشکلات و مسائل امروزمان برنمی آید، پس چرا بعضی اوقات سخت میگیریم و رها نمیکنیم؟ وقتی ما چیزی را میگیریم و رها نمیکنیم مشکلاتمان بیشتر میشوند.

با گیر دادن به مشکلات، یک گرفتاری و گره بزرگی را در وجودمان ایجاد میکنیم و امواجی را به هستی ارسال میکنیم که همه آنها از جنس گره و گیر است و همه اینها باعث میشود اتفاقاتی در زندگی ما متجلی شوند که از جنس گیرهای جدید باشند. اگر به مشکلاتمان گیر دهیم و آنها را محکم بگیریم و آرامش را در خودمان پدیدار نکنیم اتفاقی که می افتد این است که ارتعاشات مثبتی و از جنس جذب عالی را نمیتوانیم به هستی ارسال کنیم و یک موج بسیار ضعیفی ارسال میشود که آن هم نمیتواند کاری برای ما در این جهان هستی انجام دهد.

کسانی که گرفتاری، استرس و نگرانی را در تک تک سلولهایشان نگه میدارند و آنها را رها نمیکنند، به مقام رهایی نخواهند رسید و سیستم گوارششان دچار بیماری یبوست خواهد شد. یبوست یکی از بیماری هایی است که در طب سنتی به آن مادر امراض گفته میشود زیرا اگر دستگاه گوارش به درستی کار نکند، تمام سموم در بدن باقی می ماند و بیماریهای فراوانی را در فرد ایجاد میکند. در طب اسلامی و سنتی برای درمان بیماریها ابتدا به سراغ دستگاه گوارش میروند تا سموم را از بدن بیمار دفع کنند و در این صورت سایر بیماریها از جمله سردرد نیز بهبود پیدا میکند.

 اگر بخواهیم انتگرال این همانی این موضوع را در نظر بگیریم، به این نکته خواهیم رسید که بیماری یبوست روی تمام وجود ما تاثیرگذار است همانطور که نگرانی و استرسها روی دستگاه گوارشمان و مسائل زندگی و اقتصادی ما تاثیرگذار هستند. ما باید کاملا نسبت به مشکلاتمان عامل رهایی و آرامش را داشته باشیم و فرمول آن سپردن امور به خداوند است به این معنی که ما به تنهایی نمیتوانیم تمام مشکلاتمان را حل کنیم و حل بعضی از مشکلات در حد توانمان نیست. با سپردن امورمان به خداوند به او متصل میشویم و توکل میکنیم.

با توکل کردن، ما به منبع کل ارتعاشات عالی و آرامش متصل میشویم. تمام گرفتگی ها و مشکلات ما با یک نظر خداوند حل خواهند شد به این دلیل، کاری که باید انجام دهیم این است که در مسائل زندگی گیر ندهیم و سختگیری نکنیم. با وجود مسائل فراوانی در زندگیمان ما باید کمی رها کنیم و بیخیال شویم. این بیخیالی از این نوع نیست که باعث شود اقدام و عملی انجام ندهیم. ما بیخیال میشویم به این دلیل که در این لحظه کاری نمیتوانیم انجام دهیم.

 ما نباید بیش از حد به مسائل زندگی گیر دهیم زیرا ممکن است آن را به عنوان اسپاسم عضلانی، گرفتگی و مشکلات گوارشی جذب کنیم و در این صورت سیستم سلامتی بدن ما بهم میریزد و باعث میشود درآمد، ثروت، شادی و آنچه که در باید در زندگی ما وجود داشته باشد از بین برود. ما به منبع کل شادی یعنی خداوند متصل میشویم. تنها او است که تمام گیاهان را از دل خاک بیرون می آورد و آنها را شاداب مینماید.

 ما هم باید مانند دانه گل از دل خاک وجودمان بیرون بیاییم زیرا اگر خودمان را بگیریم و در وجودمان گرفتگی ایجاد کنیم هیچ موقع نمیتوانیم رها باشیم. اگر میخواهیم مانند گل باشیم باید قانون رهایی را اجرا کنیم، گیر ندهیم، نگران نباشیم و همه امورمان را به خدا بسپاریم و توکل نماییم زیرا ما هیچ راهی به جز توکل کردن نداریم. شاعر عزیز کشورمان حافظ میگوید:

 تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری است                    راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

ما در مسیر زندگی خیلی چیزها را میدانیم ولی به نظر من ما باید در تمام مسائل و مشکلاتمان به خداوند توکل کنیم، به نیروی لایزال او متصل شویم و هیچگونه نگرانی هم نداشته نباشیم. این یک نوع بیخیالی عرفانی و از جنس عشق است. یک نوع بیخیالی که میدانیم یک نفر هست که تنها او میتواند ما را در حل مشکلات کمک کند. کسی که بیخیال است یعنی در حال حل مشکلات خودش است و کسی که سختگیری میکند و میگوید نمیشود، واقعا هم نمیشود و نمیتواند مسائل خود را حل کند.

همین الان همه مسائل خود را کنار میگذاریم، پاکسازیشان میکنیم و به نوعی آنها را رها مینماییم. یکی از راهکارهایی که برای رهایی از مشکلات وجود دارد این است که فکر کنیم چالش، مسئله و مشکلی در زندگی ما وجود ندارد، در این صورت هیچگونه نگرانی نداریم و آرامشی در وجودمان احساس میکنیم. با ایجاد آرامش، سیستم بدنمان رها میشود، ارتعاشات مثبتی را به هستی ارسال مینماییم، به نوعی متعالی تر میشویم، دریافتهای ما از جهان هستی افزایش پیدا میکند و سلامتی، آرامش، فراوانی و شادی بیشتری اینگونه در زندگی ما جاری میشوند.

سعی کنیم کمی بیخیال باشیم. بیخیالی از نوعی که پشت آن یک خیال عالی است. خیال اینکه خدای مهربانی هست که همیشه حواسش به ما است، تمام مشکلات ما را میداند و او بهتر از همه میتواند آنها را حل نماید. با توجه به آیه 44 سوره غافر که میفرماید: وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ، من کار خود را به خدا واگذار میکنم قطعا خداوند نسبت به بندگانش بینا است. پس کل امورمان را به خدا بسپاریم و تَوَکَّلْتُ عَلَی اللَّهِ وجودمان را بیدار کنیم تا همه مشکلاتمان به آرامی از زندگیمان بیرون روند. خیلی دوستتان دارم، شاد و پرانرژی باشید، خدانگهدار.     

مشاهده ویدئو های بیشتر