چگونه هر یک از ما در مرتبه ای بالاتر درحال خیانت هستیم؟

سلام به دلهای پاک شما عزیزان، امروز میخواهم درباره خیانت صحبت کنم. در مسئله خیانت، ذهنمان سریع به سراغ 2 فردی میرود که با هم ازدواج کرده و عهد و پیمانی بسته اند. خیانت در زندگی آنها به این معنی است که فردی به طرف مقابلش بی محبتی و کم لطفی کند و به سراغ شخص دیگری برود و این مفهومی از خیانت است که همه ما آن را پذیرفته ایم. خیانت انواع بسیاری دارد که یکی از آنها خیانت به خدای مهربان است که به نوعی ما با آن درگیر هستیم.

خداوند در عالم ذر از همه بندگانش گواهی گرفت و فرمود؟ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ؟ آیا من پروردگار شما نیستم و همه پاسخ دادند: قَالُوا بَلَى، آری و گواهی دادیم که تو پرودگار ما هستی. یک پیمان عاشقانه با ارزشی بین ما و خدای مهربانمان برقرار است که با مراتب عشق در این دنیا تفاوت دارد و همه باید آن را درک کنیم. عشق مراتبی دارد که بالاترین درجه آن عشق الهی می باشد. خدای مهربان در درد و دلی با انسان میفرماید: من در مقابل بندگانم به گونه ای هستم که گویی هیچ بنده ای ندارم و همه چیز را در خدمت و اختیار تو قرار داده ام ولی تو در مقابل من، به گونه ای هستی که انگار مرا فراموش کرده ای.

گاهی اوقات ما، فقط اسم خدا را به زبان می آوریم و قلبمان با یاد خدا به تپش نمی افتد، در صورتی که یک عاشق وقتی میخواهد به وصال معشوقش برسد، در جنب و جوش قرار میگیرد و به نوعی رنگ چهره اش تغییر میکند. شاعران بزرگ کشورمان از جمله حافظ و مولانا مراتبی از عشق را دیده اند و در اشعارشان آنها را برای ما، بیان میکنند. به قول حافظ:

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر                یادگاری که در این گنبد دوار بماند

اگر عشق بین خودمان و خدا را در نظر بگیریم، ما به خداوند و محبتی او، به شدت خیانت میکنیم و آنگونه که خدا ما را دوست دارد، عشق خداوند را درک نکرده ایم. در آیه 27 سوره انفال آمده است: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ، ای کسانی که ایمان آورده اید، به خداوند و رسولش و به اماناتی که دست شما سپرده شده است، آگاهانه خیانت نکنید. در حالی که میدانید (این کار، گناه بزرگی است)، خداوند در این آیه به کلمه خیانت اشاره میکند و در آیه 28 سوره انفال نیز میفرماید: وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَ أَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيم، و بدانید اموال و اولاد شما، وسیله آزمایش هستند و (برای کسانی که از عهده امتحان برآیند) پاداش عظیمی نزد خداست.

خداوند در این آیات از ما میخواهد که به پیامبر و دینمان، خیانت نکنیم و در زندگی با صداقت باشیم و به دیگران خوبی کنیم، اینها چیزهایی است که خداوند از ما خواسته است. اولین و بزرگترین خیانت ما به خدا این است که نسبت به نعمتهای او ناسپاس هستیم و آنگونه که خودش میفرماید: أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ، او را یاد نمی کنیم. خداوند نعمتهای زیادی به ما داده است که باید سپاسگزار او باشیم و اگر بخواهیم شبانه روز برای تک تک آنها سپاسگزاری کنیم، هرگز نمیتوانیم این کار را انجام دهیم.

ما، با ناسپاسی و رعایت نکردن دستوراتی که خدا در کتاب های آسمانیش از جمله قرآن برای ما ارائه کرده است، به او خیانت میکنیم. وقتی در جامعه، کلمه خیانت را میشنویم، عصبانی میشویم و میگوییم او چه انسان بی اخلاقی است، در صورتی که ما نیز این بی اخلاقی را در وجودمان داریم. خداوند نسبت به عشقش و بندگانش غیرت دارد. من این جمله را بسیار دوست دارم، خدا عاشق من است و واقعا خدا عاشق بندگانش است.

عشق مادر به فرزند را خدا در دل مادر قرار داده است، پس کسی که خالق این عشق عظیم، خودش نیز بندگانش را بسیار دوست دارد که این برنامه ریزی زیبا، به نام عشق مادر به فرزند یا عشق بین مخلوقات را ایجاد کرده است. به قول مولانا شاعر بزرگ کشورمان:

گر سر برون کردی مهش روزی ز قرص آفتاب        ذره به ذره در هوا لیلی و مجنون آمدی

تمام ذرات عالم عاشق و معشوق یکدیگر هستند و همه آنها تجلی عشق خداوند می باشند. ما باید به عشق اصلی خودمان برگردیم و به آن خیانت نکنیم.

خداوند منتظر ما است و بارها در قرآن آدرسش را به ما داده است. در آیه 60 سوره غافر آمده است: وَ قَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ، و پروردگارتان گفت: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم، همچنین خداوند در آیه 186 سوره بقره میفرماید: وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ، زمانی که بندگانم درباره من از تو بپرسند، بگو كه من نزديكم و به نداى كسى كه مرا بخواند پاسخ مى‌دهم.

 گاهی اوقات ما به خداوند اعتقاد داریم ولی به او اعتمادی نداریم. با خدا عشق بازی کنیم و با او در ارتباط باشیم و این چیزی است که همه ما باید امروز روی آن کار کنیم. مولانا، در این اشعار از زبان خداوند، مطالبی را برای ما بیان میکند:

هر روز بامداد درآید یکی پری                 بیرون کشد مرا که ز من جان کجا بری

گر عاشقی نیابی مانند من بتی              ور تاجری کجاست چو من گرم مشتری

ور عارفی حقیقت معروف جان منم           ور کاهلی چنان شوی از من که برپری

یک فرشته الهی درونی هر روز که میخواهیم زندگی را آغاز کنیم از وجود ما بیرون می آید و میگوید: این جانی که من به تو هدیه داده ام را به کجا میخواهی ببری و اگر عاشق هستی و دنبال عشق میگردی، عاشق اصلی این عالم خداوند است و اگر تاجر هستی و به دنبال کسب و کار، رزق و روزی و معاش هستی، من خریدار کالا و خدمات تو هستم و کسب وکار تو را رونق میدهم و اگر عارف هستی و میخواهی خودت و عالم را بشناسی، حقیقت معروف جان من هستم و اگر تنبل هستی و حال خوبی نداری، یک لحظه به سمت من بیا، تا به تو انرژی دهم تا بتوانی از جایت بلند شوی و همه اینها آدرس خانه معشوق است.

مسئولیت زندگی خودمان و عشق عظیم الهی را بپذیریم و بدانیم که خدا عاشقانه منتظر ماست. با توجه به آیه 165 سوره بقره: وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ، کسانی که ایمان آورده اند، بیشترین عشق به خدا را دارند، پس ما هم سعی کنیم که بیشترین عشقمان فقط برای خداوند باشد و اگر عاشق خدا شدیم، همه عالم عاشق ما خواهند شد. اگر فقط خدا را در قلبمان جاری کنیم و با او باشیم، همه عالم را تجلی عشق خدا میبینیم و وحدت وجود این عالم را درک میکنیم.

حضرت علی (ع) میفرماید: اگر میخواهید ظاهر زیبایی داشته باشید، باطن خود را اصلاح نمایید و اگر میخواهید رابطه شما با دیگران بهتر و عالی شود، رابطه خود را با خدا عالی کنید و اگر میخواهید که دنیا به سمت شما بیاید، آخرتتان را آباد کنید. پس اگر باطن درونیمان را پاکسازی کنیم، ظاهر ما زیبا خواهد شد و اگر رابطه خود را با دیگران عالی نماییم، رابطه ما با خدا عالی میشود و همه عالم جذب ما میشوند و اگر میخواهیم دنیا به سمت ما بیاید، باید آخرتمان را آباد نماییم.

با عمل کردن به فرمایش امام علی (ع) رسالت ما در این دنیا، مشخص میشود تا بتوانیم با آن، به خودمان و دیگران خدمت کنیم و این یکی از فرمولهای قوی جذب است که ما در دوره پاکسازی کوانتومی پیشرفته مفصلا روی آن کار میکنیم. در حدیثی از یکی معصومین آمده است: الخائنُ خائفٌ، کسی که خیانت میکند، ترسان است، با توجه به آیه 62 سوره یونس که میفرماید: أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ، آگاه باشید که دوستان و اولیای خدا نه ترسی دارند و نه غمگین میشوند، دوستان و عاشقان خدا ترس و حزنی ندارند و دائما حالشان خوب است، در صورتی که ما همیشه استرس داریم و از آینده میترسیم.

به خدای درونی و عشق اصلی خودمان بازگردیم تا با وجود خدا در زندگیمان، خائن و خائف نباشیم و بتوانیم به نوعی از مقام خائنی به مقام خلیفه الهی رجعت کنیم. ما در مقابل نعمتهای الهی مسئول هستیم و  یکی از نشانه های خیانت این است که ناسپاس نعمتهای خدا باشیم. آیا ما به سلامتی خودمان اهمیت میدهیم؟ استاد عزیزم الهی قمشه ای میگفتند: کسی که سیگار میکشد، نشانه ای از کفر را دارد زیرا به خودش لطمه میزند و در روز قیامت باید پاسخگو باشد.

جسم، فرزند، همسر و تمام چیزهایی که خداوند به عنوان نعمت به ما داده است، به صورت امانت هستند که باید از آنها مراقبت کنیم و در این صورت به خداوند و عشق اصلی خودمان وفادار هستیم. وقتی سپاسگزار خداوند باشیم، خداوند مسیرهای جدیدی را برای ما خواهد گشود. در پایان این مطالب از شما میخواهم که با هم سوره نصر را تلاوت کنیم. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ ﴿١﴾ وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ﴿٢﴾ فَسَبِّـحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ﴿٣﴾

زمانی که مژده فتح، گشایش و پیروزی میرسد، مردم را میبینی که گروه گروه وارد دین خداوند میشوند، پس پروردگارت را همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی، و از او آمرزش بخواه، که او همواره توبه پذیر است. در آیه سوم این سوره، تسبیح گفتن به معنای سپاسگزاری است و ما باید خدا را سپاس گوییم و استغفار کنیم زیرا در این صورت، خداوند تمام خیانتها و ناسپاسی های ما را میبخشد و به ما مژده نصر و پیروزی میدهد. به قول مولانا:

 مسلمانها مسلمانها مسلمانی ز سر گیرید       که کفر از شرم یار من مسلمان وار می آید

روزی که معشوق ما، حضرت صاحب الزمان (عج) بیاید، وقتی افراد جمال زیبا او را مشاهده میکنند، کفر هم مجبور میشود مسلمان شود.

حواسمان باشد که عشق به دنیا باعث نشود که عشق اصلیمان را فراموش کنیم و دلبسته و وابسته به غیر خدا شویم، زیرا در صورت رها کردن عشق الهی، به نوعی به خدای مهربان خیانت کرده ایم. به قول مولانا شاعر عزیز کشورمان:

چیست دنیا از خدا غافل بدن                       نه قماش و نقده و میزان و زن

اگر دنیا بخواهد ما را از خدا دور کند، در این صورت حکم بدی خواهد داشت و ما باید لذت این دنیا را بچشیم و برای آخرت خودمان کاری کنیم یعنی از همه لذتهای حلال دنیا استفاده کنیم تا بتوانیم از آخرت هم بهره مند شویم.

توصیه میکنم در دوره پاکسازی کوانتومی ما شرکت کنید زیرا در این دوره مباحث و راه حلهای معنوی برای نزدیکی به خدای مهربان ارائه شده است. همه ما، با همراه بودن با خدا و راهکارهای معنوی، میتوانیم نعمت، فراوانی، سلامتی، شادی، ثروت و روزی بی حساب را در زندگیمان جاری سازیم. برای شما دعا میکنم، شاد و پرانرژی باشید، یا علی مدد.