هدف گذاری کنیم تا به اهداف دلخواهمان برسیم

در این ویدیو در مورد مبحث هدف گذاری صحبت خواهم کرد، کتاب‌هایی زیادی در مورد هدف گذاری و رسیدن به موفقیت از نویسنده مختلف مثل برایان ترسی نوشته شده است و خود من هم به این موضوع در نرم افزار راز 4 فصل پرداخته ام. اما قصد من این نیست که در مورد هدف گذاری به آن مفهومی که قبلاً اشاره شده بپردازم و می‌خواهیم این موضوع از دیدگاه دیگری مورد بررسی قرار دهیم.

نظر من این است که خواسته و هدف ما باید الهی و معنوی باشد،

بیاییم خداوند را در زندگی‌مان وارد کنیم، اگر می‌‌خواهیم به

ماشین خوب، ویلای خوب، همسر خوب و یا خواسته دیگری برسیم،

باید خداوند را شریک هدفمان قرار دهیم. در واقع هدف اصلی

ما جای دیگری است، ما می‌خواهیم به بهشت برینی

که به ما وعده داده شده است وارد می‌شویم. پس می‌توانیم بگوییم

هدف ما وارد شدن در بهشت برین اوست. هم در این سرزمین و هم در

مکانی بالاتر و عالی‌تر. اما آیا هدف عالی‌تری از بهشت هم وجود دارد؟

بله والاترین هدف رضایت خداوند و قرب الهی است.

پس بیاییم اول هدف والا که قرب و رضایت خداوند و دستیابی به معشوق ازلی است

را مد نظر قرار بدهیم. چون که صد آمد نود هم پیش ماست.

بیاییم به عدد صد فکر کنیم و از آنجا به زندگی امروزمان بازگردیم.

در کتاب هفت عادت مردمان موثر اثر استفان کاوی اشاره شده است

که هدف گذاری خود را انجام بدهید و چند سال آینده خود را در نظر بگیرید.

سعی کنید مسیر رسیدن به هدفتان را از آخر تا به

امروز تصور کنید و برای رسیدن به آن برنامه‌ریزی کنید.

تمرین جالبی است ولی ما می‌خواهیم این تمرین را توسعه بدهیم.

تصور می‌کنیم که ما به هدف والا که رسیدن به رضایت خدا و قرب الهی است

رسیده‌ایم و در سرزمین بهشت برینش زندگی می‌کنیم. وجود خداوند

را احساس می‌کنیم و لذت می‌بریم. بعد بیاییم ببینیم چه مسیری را طی کرده‌ایم

که به بهشت برسیم. آن موقع است که متوجه می‌شویم

رسالت ما در این جهان هستی چیست. درمی‌یابیم که همه خواسته‌های دنیایی

که ما در طلب رسیدن به آن‌ها هستیم وسیله‌ای برای رسیدن به خود خداوند هستند.

یعنی ما دنیا را می‌خواهیم که به خداوند برسیم.

من اصلاً نمی‌گویم که بیاییم دنیا را کنار بگذاریم،

اهداف‌تان را نادیده بگیرید. بیاییم رضایت خداوند را مد نظر قرار دهیم و ماشین خوب،

همسر خوب و هر آنچه را که شما به دنبال آن هستید از جهان هستی طلب کنید.

خدای مهربان من می‌خواهم مباشر و نماینده تو در این سرزمین

باشم و به واسطه برکت، نعمت و سلامتی که به من عطا می‌کنی خدمت‌گذار تو باشم.

وقتی هدف ما رضای خداوند باشد اتفاقات جالبی برای ما می‌افتد چون یکی از مشکلاتی که در هدف‌ گذاری نوشتاری وجود دارد این است که من تعیین می‌کنم تا سه ماه آینده به فلان درآمد برسم. ولی گاهی اوقات من به اهداف خود نمی‌رسم و نهایتاً احساس ناامیدی می‌کنم و هدف گذاری را کنار می‌گذارم. می‌خواهم بگویم اگر هدف ما قرب الهی باشد خیلی از اهداف دنیایی ما عوض می‌شود. من امروز فکر می‌کنم هدفم رسیدن به فلان ماشین است و چند ماه بعد نظرم عوض می‌شود. ولی خداوند هدف والاتری برای ما در نظر گرفته است. او کسی است که می‌داند صلاح من در چیست. خدایا من خودم را به تو واگذار می‌کنم. هدفم الهی و معنوی است من دوست دارم هدف گذاری کنم و زمان هم تعیین می‌کنم ولی وقتی معنویت خداوند را لحاظ می‌کنم و در نهایت به آن نرسیدم، خواست خدا را در کنارم می‌بینم.

در واقع من تلاشم را کرده‌ام پس موفق شده‌ام. از روزی که من هدفم را می‌نویسم من موفق می‌شوم. از روزی که من برای رضای خداوند تلاشی را انجام می‌دهم از همان ابتدا موفق هستم. در واقع من به هدفم رسیده‌ام. ما در راستای رسیدن به خواسته‌هایمان حرکت کرده‌ایم به همین خاطر دیگر ناامید نمی‌شویم و اگر گاهی اوقات به اهدافمان نمی‌رسیم می‌دانیم و ایمان داریم که خداوند یک چیز بهتری را برای من و تو در نظر گرفته است.

وقتی خداوند را شریک خواسته هایمان قرار می‌دهیم اتفاقات عجیبی می‌افتد. وقتی قدمی را برای خدا برمی‌داریم خداوند هم به فرشتگان خود می‌گوید دنیا را او بدهید چون می‌خواهد به واسطه آن به من برسد. ولی تا وقتی که هدفت خیلی مادی است و فقط می‌خواهی دنبال دنیا بدوی، دنیا هم مثل سایه از شما دور می‌شود. هرچه هدف گذاری و برنامه ریزی می‌کنیم به جایی نمی‌رسیم. ولی وقتی رو به آفتاب می‌ایستیم، روبروی نور الهی می‌ایستیم دنیا که سایه ما است دنبال ما راه می‌افتد. چون که صد آمد نود هم پیش ماست.

من نمی‌گویم که به هدفت فکر نکن، نمی‌گویم برای رسیدن به هدفت برنا‌مه‌ریزی نکن، بلکه هدف گذاری بکنید، اقدامات لازم را انجام بدهید. اما اگر به هدف خود نرسیدید، چون همه امور خدا را به خدا واگذار کرده‌ بودید، مطمئن هستید که در موقعیت بهتر و عالی تر متجلی خواهد شد. پس وقتی من در مسیر خداوند و برای رضای او حرکت می‌کنم همین حرکت کردن من و تو یعنی موفقیت. حالا اگر هدف من هم متجلی نشده است، مطمئن هستم بهتر از آن در زمان خودش اتفاق خواهد افتاد.

نمی‌خواهم بگویم که هدف گذاری منطقی و اصولی را کنار بگذارید، آن‌ها را هم به کار بگیرید اما بعد معنوی به هدفمان بدهید. وقتی به اهدافتان بعد معنوی می‌دهید اگر به هدفتان هم دست پیدا نکردید چون برای رضای خداوند حرکت می‌کنید تمام کارتان موفقیت خواهد بود. جالب است وقتی خداوند در زندگی و خواسته‌های ما وارد می‌شود آن موقع مسیر رسیدن به اهداف سرعت عجیبی هم پیدا می‌کند. و این دنیا است که دنبال ما راه می‌افتد.

از رجبعلی خیاط نقل شده است که هر کاری می‌کنید برای رضای خدا باشد. از او پرسیدند یعنی چه؟ گفت حتی چلوکباب هم می‌خورید برای رضای خدا باشد. من این چلوکباب را می‌خورم تا به خدا و خلق او خدمت بکنم. برای رضای خداوند به دیگران عشق بورزیم. به همه کارهایمان بعد الهی و معنوی بدهیم.

وقتی خداوند را وارد زندگی‌مان می‌کنیم، همه مادیات می‌توانند ابزاری برای رسیدن به خداوند باشند. وقتی به اهدافمان بعد معنوی می‌دهیم هم دستیابی به آن آسان می‌شود و از نرسیدن به خواسته‌هایمان ناامید نمی‌شویم. چون درواقع رسیده‌ایم چون ما در مسیر رضای خداوند قدم برداشته‌ایم و هر هدفی که مدنظر ما بوده و نشده است مطمئن هستیم در زمان مناسب به آن دست خواهیم یافت. چون ما با کسی وارد معامله شده‌ایم که ضرر نمی‌کنیم. همیشه دوستی را انتخاب کنیم که از تمام محاسبات عالم آگاهی داشته باشد.بیاییم هدف الهی را در زندگی‌مان که رضای خداوند و رسیدن به بهشت و تمام خواسته‌های دنیایی است برنامه ریزی کنیم و زمان آن را به خدا بسپاریم و نتیجه را نتیجه الهی بدانیم.

مشاهده ویدئوهای بیشتر