چگونه ایام کرونایی را به یک فرصت خودسازی تبدیل نماییم؟!

سلام به دلهای پاک شما عزیزان، در این ایام که همه به نوعی نگران، مضطرب و درگیر ویروس کرونا شده ایم، میخواهم مطالبی را با شما در میان بگذارم تا بتوانیم یک انرژی خوبی را تبادل و راهکارهای معنوی انرژیکی را با هم مرور کنیم، در این صورت ما به یاری خداوند به آرامش بیشتری میرسیم و حال دلمان را خوب میشود و در نتیجه میتوانیم از این آزمایش بزرگ الهی به خوبی عبور کنیم. هیچ برگ درختی بدون اذن خدا، بر زمین نمی افتد و هیچ ویروسی در جهان نمیتواند فعالیت کند مگر اینکه خداوند آن را بخواهد.

اگر این نگرش وجود دارد که این ویروس کار دست بشر و به نوعی یک نوع بیوتروریسم است، بدون اذن خداوند هیچ کاری قابل انجام نیست. این بیماری، آزمایش الهی برای بشری است که با داشتن تکنولوژی و امکانات فراوان، به خودش مغرور شده بود. اکنون همه کشورها از ویروس کرونا ترسیده اند و تکنولوژیهای پیشرفته، نتوانسته کاری برای آنها انجام دهد. بهترین راه حل در این ایام، راه حلهای معنوی و به نوعی یاد خداوند است.

در برنامه دورهمی وقتی آقای مهران مدیری از آقای هدایت هاشمی که مهمان برنامه بود پرسید: بزرگترین ترس شما چیست؟ او گفت: بزرگترین ترس من این است که خدا را فراموش کنم. این جمله بسیار مرا منقلب و به نوعی به خداوند وصل کرد. خدایا ما را هر روز به عشق خودت مبتلا کن و به خودت نزدیکتر بفرما، در این صورت ما میتوانیم گنج الهی را پیدا کنیم و آرامش بسیاری به دست آوریم.

خداوند در آیه 60 سوره غافر میفرماید: ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ، مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم، پس لذت حال خوب و معنوی و هر چه بخواهیم، در دست خدا است. در بخشی از آیه 28 سوره رعد آمده است: أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ، آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش می‌یابد. این آیات پیامهای بسیاری برای ما دارد و یکی از پیامها این است که راهکارهای بشری و دنیوی و تکنولوژی نمیتوانند کاری برای این بیماری انجام دهند و فقط خدا میتواند به ما کمک کند.

ما همانند کسانی هستیم که در کشتی نشسته ایم و کشتی ما، در حال غرق شدن است، در این صورت، کسی که کافر است نیز به دنبال نیرویی مافوق و برتری میگردد و میگوید: خدایا مرا نجات بده. امروز ما، به نوعی در تاریکی این عالم در حال غرق شدن هستیم و باید بیشتر به خداوند توکل و به اهل بیت و 14 معصوم توسل کنیم و از راه حلهای معنوی استفاده نماییم، در این صورت، عملکرد و حال ما بهتر میشود. امام حسن عسگری میفرماید: خداوند هیچ بلا و گرفتاری، فرو نمیفرستد، مگر آن كه نعمتى از خداوند، آن را در ميان گرفته است، پس در کنار این بلا، نعمتهایی برای ما قرار گرفته است.

یکی از مسائل ایام کرونا این است که ما باید در خانه بمانیم، قرنطینه خانگی شویم و به مسافرت نرویم. در خانه ماندن ما، بسیاری از کسب و کارها و شرایط زندگی افرادی را مختل کرده است اما ما نباید در این شرایط، فقط قسمتهای بد را ببینیم. ما باید در این قرنطینه، کار مثبتی انجام دهیم و این بیماری میتواند، اتفاقات خوبی را برای ما رقم بزند. پس در این فرصت ایجاد شده، هاله نعمت را پیدا کنیم و این هنر کیمیاگری ما است که از میان، مادونها و تفکرات منفی، افکار مثبتی را پیدا کنیم، به آنها بیندیشیم تا به نوعی کیمیاگری کرده باشیم و مس وجودمان را به طلا تبدیل نماییم.

اگر محدودیتهایی در این ایام پیدا کرده ایم، این محدودیتها، میتوانند به ما کمک کنند و به نوعی فرصتی برای ما باشند. کسی که آزادیش را از دست میدهد و به زندان میرود، متوجه نعمت خوب آزادی میشود. امروز ما، نمیتوانیم همانند قبل رفت و آمد کنیم و تعاملات اجتماعی داشته باشیم و برای اینکه توصیه های بهداشتی را رعایت کنیم، باید خودمان را محدود و به نوعی در خانه قرنطینه و زندانی کنیم. به قول نظامی شاعر بزرگ کشورمان:

مرد به زندان شرف آورد به دست                    یوسف ازین روی به زندان نشست

حضرت یوسف (ع) در زندان به مقامات بالا رسید و ما نیز در این زندان، قیمت و ارزشی پیدا میکنیم و باید از این فرصت، بهره ببریم و عادتهای مثبتی را در خودمان ایجاد نماییم.

یکی از توصیه بهداشتی در ایام کرونا این است که دستهایمان را بشوییم و چه خوب است، دست شستن را با یک تکنیک انرژیکی همراه کنیم. وقتی دستهایمان را صابون یا مایع میزنیم و میشوییم، تصور کنیم میخواهیم از تمام بدیها دست بشوییم. ما آب طاهر و پاک کننده و تمام بدیهایمان را به نوعی در کف دستهایمان میریزیم و با شست و شوی دستهایمان، علاوه بر ویروسهای کرونا که ممکن است روی دستهای ما باشند، همه نگرانیها و استرسها را نیز پاکسازی میکنیم یعنی دقیقا از کینه، نفرت، رذیلت و نامطلوبها دست میشوییم. تمام رنجشها و بدیها مانند ویروس کرونا که میتواند وجود هر کسی را بیمار و درگیر کند، وجود ما را نیز درگیر میکند. ما باید کینه های وجودمان را پاکسازی کنیم و از این فرصت خودسازی استفاده نماییم. به قول حضرت حافظ، شاعر بزرگ کشورمان:

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن                 منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم               که در طریقت ما کافریست رنجیدن

افراد بسیاری در اثر این ویروس، جان باختند که برایشان دعا میکنیم، روحشان شاد باشد و جایگاه بالایی نزد خداوند داشته باشند. یکی از بهترین کارهایی که میتوانیم در این ایام انجام دهیم، در آیات سوره نصر بیان شده است. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ ﴿١﴾ وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ﴿٢﴾ فَسَبِّـحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ﴿٣﴾ در آیه اول خداوند مژده فتح و گشایش به ما میدهد و در آیه دوم، مردم گروهی به سمت خوبی و دین خدا گرایش پیدا میکنند، بدیها پاک میشوند و این به معنی یک اتفاق خوب است. در آیه سوم، ما میتوانیم، با حمد و استغفار به سوی خدا بازگردیم زیرا او توبه پذیر و مهربان است.

اگر ما در مقام استغفار و شکرگزاری قرار بگیریم، پیام آیات اول و دوم برای ما محقق میشود و من اینگونه این آیات را تعبیر کرده ام. با استغفار و سپاسگزاری یک تکانه انرژی، در هستی ایجاد میشود و به نوعی یک پاکسازی کوانتومی رقم میخورد. ما نعمتهای الهی را فراموش کرده ایم، نعمتهایی از جمله تعاملات اجتماعی که قبلا از آنها برخوردار بوده ایم. ما باید خداوند را به خاطر جان و فرصتی که به ما داده و ما را به دنیا آورده تا کاملتر شویم، سپاسگزاری کنیم.

چه خوب است ما بابت تمام ناشکریها، بدیهای بشریت، بدیهایی که در دنیا میبینیم، عواملی که به هر دلیلی باعث این بیماری در دنیا شده اند، استغفار کنیم. بارها در قرآن به ما توصیه شده است که با استغفار و طلب بخشش از خداوند، گشایش برای شما ایجاد و باران رحمت بر شما جاری میشود. پس حمد و استغفار را جزء تکنیکهای و راه حلهای ارزشمند معنوی امروزمان قرار دهیم و مطمئن باشیم اتفاقات خوبی برای ما می افتد.

ما باید این آزمایش الهی را بپذیریم و ناشکری نکنیم. خدای مهربان به خاطر این اتفاق، سپاسگزاری میکنیم و ان شاء الله بتوانیم حالمان را خوب کنیم و از این فرصت پیش آمده، هزاران نعمت را استخراج نماییم. ما باید در این ایام، قرآن و دعای فرج را بخوانیم و همه بیشتر به حضور مولایمان که دوای درد بشریت به دست او است، توجه کنیم زیرا بزرگترین درد ما، غیبت آن حضرت می باشد. دوستتان دارم، همه با هم، برای او که خواهد آمد، دعا کنیم و بگوییم: اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج. شاد و پرانرژی باشید، خدانگهدار و یا علی مدد.