حکمت چیست که گاهی این قدر پر شور و گاهی بیحال هستیم؟
جواب این سوال مهم را با استناد به این شعر زیبای سعدی بررسی می کنیم که:
یکی پرسید از آن گم کرده فرزند که ای روشن گهر پیر خردمند
ز مصرش بوی پیراهن شنیدی چرا در چاه کنعانش ندیدی؟
بگفت احوال ما برق جهان است دمی پیدا و دیگر دم نهان است
گهی بر طارم اعلی نشینیم گهی بر پشت پای خود نبینیم
اگر درویش در حالی بماندی سر دست از دو عالم برفشاندی
و تجربه هر دو حالت، حکمت خدا برای یک زندگی بهتر است
